Domowy Kościół (DK) jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, skupiającym małżeństwa sakramentalne, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. DK łączy w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Équipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę.

Założycielem DK jest ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju DK z założycielem ściśle współpracowała siostra Jadwiga Skudro RSCJ (1914-2009). Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin, co dało początek Domowemu Kościołowi.

Znakiem DK są dwa greckie słowa: FOS (światło) i ZOE (życie), wpisane w kształt krzyża wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK posługuje się również ikoną Świętej Rodziny otrzymaną od Équipes Notre-Dame.

Cele, zadania, program i metody działania Domowego Kościoła

Program formacyjny DK jest kształtowany na podstawie nauczania Kościoła, w szczególności na podstawie dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz założeń formacyjnych Ruchu Światło-Życie i Équipes Notre-Dame.

DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli na dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Umocnieniem na tej drodze jest każdorazowe odnowienie przysięgi małżeńskiej dokonujące się między innymi podczas rekolekcji formacyjnych.

DK dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:

• życia słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia;
• życia modlitwą jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem;
• życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego;
• dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeństwie, rodzinie i wobec innych ludzi;
• metanoi – ciągłego nawracania się, przemiany swojego życia;
• postawy służby w Kościele i w świecie, według otrzymanych darów.

Budowaniu jedności (communio) w małżeństwie i rodzinie służą następujące elementy

• formacyjne – zobowiązania przyjęte z Équipes Notre-Dame:
• codzienny Namiot Spotkania;
• codzienna modlitwa małżeńska;
• codzienna modlitwa rodzinna;
• regularne studium Pisma Świętego;
• comiesięczny dialog małżeński;
• reguła życia (systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną);
• uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych

Formacja w DK odbywa się w cyklach rocznych. Podstawowym miejscem formacji w DK jest małżeństwo i rodzina.

Podstawowym elementem w strukturze organizacyjnej DK jest krąg stanowiący dla rodzin środowisko formacyjne i ewangelizacyjne oraz szczególne „laboratorium” duchowości małżeńskiej.
Do istoty pracy formacyjnej w DK należy także uczestnictwo w rekolekcjach formacyjnych, spośród których szczególną rolę odgrywają rekolekcje piętnastodniowe (Oazy Nowego Życia I, II, III stopnia dla rodzin, tzw. Oazy Rodzin).

Krąg tworzy 4-7 małżeństw, najlepiej z jednej parafii, pragnących wzajemnie wspomagać się w dążeniu do budowania w swoich rodzinach Kościoła domowego. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla Niego i z miłości do Niego – aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim życiu codziennym. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach. Konieczne jest więc uczestnictwo każdego małżeństwa w comiesięcznych spotkaniach kręgu.

Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ono odpowiedzialne za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych.

Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza pełniącego rolę opiekuna i doradcy duchowego.

Spotkanie miesięczne kręgu Domowego Kościoła składa się z kolejno następujących po sobie części stałych:

• dzielenie się życiem, czyli wydarzeniami, radościami i troskami, podczas skromnego posiłku
• modlitwa (dzielenie się Ewangelią lub inne formy spotkania ze słowem Bożym
• tajemnica różańca z dopowiedzeniami)
• formacja (dzielenie się, w atmosferze modlitwy, realizacją zobowiązań, to znaczy postępem w rozwoju życia duchowego, oraz dzielenie się przemyśleniami na określony i przygotowany temat formacyjny)

Spotkanie odbywa się raz w miesiącu (od września do czerwca) w mieszkaniach poszczególnych małżeństw i powinno trwać około trzech godzin. Spotkanie ma charakter formacyjno-modlitewny.

Ważnym elementem formacji w ciągu roku jest również uczestnictwo w dniach wspólnoty Ruchu Światło-Życie

Dni wspólnoty odbywane w rejonach w ramach post-oazy są płaszczyzną spotkań, wymiany świadectw i doświadczeń wszystkich wspólnot Ruchu (młodzieży, dorosłych), aby w ten sposób pogłębiać i przeżywać jego jedność. Dni wspólnoty mają następujący ramowy program, przypominający program dnia wspólnoty w oazach rekolekcyjnych:

• Godzina spotkania i świadectwa (poszczególne wspólnoty przez swoich
• przedstawicieli dają świadectwo o swoim życiu i pracy);
• Namiot Spotkania;
• Zgromadzenie eucharystyczne;
• Agapa.

Dni wspólnoty są ważnym elementem życia Ruchu Światło-Życie i jego systemu formacyjnego.
Są one pewną nową formą dni skupienia, różniącą się od formy tradycyjnej tym, że akcent
spoczywa tutaj nie tyle na przeżyciu wertykalnej wspólnoty z Bogiem na skupieniu i
modlitwie, ile na przeżyciu rodzącej się ze wspólnoty wertykalnej z Bogiem wspólnoty
horyzontalnej z braćmi.
ks. Franciszek Blachnicki

Kontakt